تجربه‌ای معنوی و درونی

روز جمعه، ۲۰ تیر ۱۴۰۴، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی از زیارت چهار شهید بزرگوار در بهشت‌زهرا (س) را پشت سر گذاشتم. این سفر معنوی که همراه تیم تولید محتوا و دوستانم انجام دادم، نه‌تنها برای من بلکه برای همه کسانی که در زمینه مشاوره کودک‌ونوجوان و خانواده فعالیت می‌کنند، درس‌های عمیق روان‌شناختی و معنوی داشت.

آمادگی روانی برای زیارت شهدا

قبل از حرکت به بهشت‌زهرا، ذهن من پر از تصورات و انتظارات بود. به‌عنوان یک روان‌شناس، می‌دانم که آمادگی ذهنی برای تجربه‌های معنوی چقدر اهمیت دارد. پیش‌بینی می‌کردم که مسیر میان مزارها پراکنده و دشوار خواهد بود، اما واقعیت کاملاً متفاوت بود.

کشف نظم معنوی در آرامستان

شگفت‌زده شدم وقتی دیدم هر چهار مزار با نظمی مورب، در امتدادی معنوی و نزدیک به هم قرار گرفته‌اند. این نظم طبیعی، گویی دستان غیبی راه را برایم هموار کرده‌اند. این تجربه نشان می‌دهد که گاهی اوقات، انسان باید به جریان طبیعی زندگی اعتماد کند.

زیارت مزار شهید سجاد زبرجدی

مکان: قطعه ۵۰ – شماره ۱۴ – ردیف ۱۱۷

اولین توقف در مزار شهید سجاد زبرجدی بود. جمعیتی از زائران گرد آمده بودند و حس عجیبی به من دست داد. از منظر روان‌شناسی، این نوع احساسات در مکان‌های مقدس کاملاً طبیعی است. احساس دعوت و تعلق خاطر، نشان‌دهنده ارتباط عمیق روحی انسان با مکان‌های پرمعنا است.

دیدار با خاطرات کودکی در مزار دایی

مکان: قطعه ۵۳ – شماره ۰۶ – ردیف ۷۵

رسیدن به مزار شهید حسین مقاری، دایی کوچک من، ذهنم را پر کرد از خاطرات کودکی. سال‌هایی که هرسال با خانواده‌مان برای زیارتش می‌آمدیم. این بازگشت به خاطرات کودکی، از نظر روان‌شناسی، فرایندی درمانی و شفابخش است.

تمیزکردن مزار و تأثیر آن بر روان

با دست خودم سنگ مزارش را شستم و قاب فلزی بالای مزارش را تمیز کردم. این عمل، نه‌تنها نشان احترام است، بلکه از منظر روان‌شناسی، نوعی درمان عمل‌محور محسوب می‌شود که به آرامش درونی کمک می‌کند. هم‌زمان، صدای نوحه‌ای از بلندگو پخش شد که نام امام حسین (ع) را بر لب داشت.

زیارت شهدای کمتر شناخته‌شده

مزار شهید سید احمد پلارک

مکان: قطعه ۲۶ – شماره ۲۲ – ردیف ۳۲

در سکوتی آرام به سر مزارش رسیدم. به نظرم آمد که او را کمتر شناخته‌اند، غریب اما بلندمرتبه. این تجربه، یادآور اهمیت توجه به افراد فراموش‌شده و کمتر دیده‌شده در جامعه است.

مزار شهید ابراهیم هادی

مکان: قطعه ۲۶ – شماره ۰۱ – ردیف ۵۲

در آخر، رسیدم به مزار شهیدی که نامش با آزادی و روح بلند گره خورده. احساسی رهاکننده در من ایجاد شد. در خلوتی عمیق با او صحبت کردم و احساس کردم که دستم را می‌گیرد.

پایان سفر معنوی و درس‌های روان‌شناختی

در پایان زیارت، با دوستانم کنار حوضی آب‌خنک نوشیدیم و زیر آفتاب داغ، یک خوشنویس مهربان نام مبارک حضرت فاطمه زهرا (س) را برایم با خطی زیبا نوشت. زیارت عاشورا، صلوات و فاتحه کنار هر مزار خوانده شد.

این تجربه نشان می‌دهد که زیارت مزارها نه‌تنها یک عمل معنوی، بلکه فرایندی درمانی و شفابخش برای روان انسان است. به‌عنوان یک روان‌شناس، توصیه می‌کنم که والدین، این نوع تجربه‌های معنوی را با کودکان و نوجوانان خود به اشتراک بگذارند تا ارتباط عمیق‌تری با فرهنگ و معنویت برقرار کنند.